MÓJ PIERWSZY TATUAŻ!

Cześć kochani!

Niedawno na moim Twitterze podzieliłam się z wami zdjęciem mojego tatuażu. Dużo z was się nim zainteresowało i wciąż padały pytania: Bardzo bolało? Jakie ma dla ciebie znaczenie? Będziesz miała ich więcej?
Muszę przyznać, że zastanawiałam się trochę nad tym czy napisać o tym notkę, aż doszłam do wniosku, że rąbek historii tego tatuażu mogę ujawnić. Zacznę może od pytania czy bolało mnie bardzo. Szczerze mówiąc, spodziewałam się niesamowitego bólu, bałam się nawet, że nie dam rady i w pewnym momencie z paniki zaczęłam planować ucieczkę, ale na szczęście przyszła ze mną moja mama, która wspierała mnie tak bardzo, że postanowiła sobie również zrobić tatuaż - oniemiałam wtedy.

Byłam zaskoczona i pełna podziwu jej odwagi - no bo hej! to nie jest napis, który można zmyć po miesiącu, tylko coś co jest z nami do końca życia! Moja mama poszła jako pierwsza. Mimo widocznego bólu na twarzy mojej mamy przypomniałam sobie właśnie wtedy dlaczego przyszłam zrobić sobie ten tatuaż. Miał on symbolizować zamknięcie pewnego rozdziału, który ukształtował mój charakter, zmieniłam nastawienie do życia i wszystko co było bolesne- zniosłam. Kiedy przyszła moja kolej to mimo stresu, usiadłam odważnie na siedzeniu, oparłam się o oparcie, zamknęłam oczy i na mój znak tatuażysta zaczął robić mój tatuaż. Zajęło to maksymalnie jakieś 4 minuty. Ból jest do zniesienia, mogę to porównać troszkę do przypalania skóry - bo takie było moje odczucie, ale tak jak pisałam wcześniej, ten ból da się znieść. Widok tego napisu na mojej ręce wzruszył mnie bardzo mocno. Teraz zawsze kiedy mam ciężki dzień lub przechodzę przez trudny czas to zerkam na mój tatuaż i przypominam sobie dlaczego go zrobiłam, zaciskam pięści, podnoszę się i walczę o lepszy dzień, ponieważ jestem silna! Nie wiem czy będę miała ich więcej, zobaczę co czas pokaże. 

• • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • •

email: pa.grygorowicz@gmail.com